تمامی اصطلاحات اولیه برای ورود به بازار فارکس به صورت کامل

بازار فارکس یا همان بازار تبادل ارزهای خارجی، یکی از بزرگ‌ترین و پویاترین بازارهای مالی جهان است. در این بازار، ارزهای مختلف کشورها با یکدیگر معامله می‌شوند و هدف اصلی آن، بهره‌برداری از نوسانات نرخ ارزهاست. اگرچه در نگاه اول ممکن است اصطلاحات بازار فارکس پیچیده و تخصصی به نظر برسند، اما درک اصطلاحات کلیدی این بازار می‌تواند به افراد کمک کند تا به درستی و با دانش کافی در آن فعالیت کنند. اصطلاحاتی مانند اسپرد، لات، مارجین و پیپ از پرکاربردترین واژگان در معاملات فارکس هستند.

هدف این مقاله توضیح اصطلاحات بازار فارکس به زبان ساده و قابل فهم برای تازه‌واردان به این بازار است، تا بتوانند بدون سردرگمی و با اعتماد به نفس بیشتری در این عرصه مالی گام بردارند. در ادامه به بررسی اصطلاحات بازار فارکس و نحوه استفاده از آنها در معاملات می‌پردازیم.

اصطلاحات بازار فارکس

بازار فارکس، بزرگ‌ترین بازار مالی جهان است که در آن ارزهای مختلف کشورها با یکدیگر معامله می‌شوند. برای ورود به این بازار، آشنایی با اصطلاحات بازار فارکس مانند “پیپ”، “لات”، “اسپرد” و “مارجین” ضروری است. این مقاله به زبانی ساده به توضیح اصطلاحات بازار فارکس پرداخته تا برای تازه‌کارها قابل درک باشد.

پیپ و پوینت در بازار فارکس چیست؟

یکی از اصطلاحات بازار فارکس پیپ و پوینت می‌باشد. در معاملات فارکس، پیپ (Pip) و پوینت (Point) از مفاهیم کلیدی هستند که برای محاسبه تغییرات قیمت ارزها استفاده می‌شوند. پیپ به کوچک‌ترین واحد تغییر قیمت در جفت ارزها اشاره دارد. برای بیشتر جفت ارزها، پیپ برابر با 0.0001 است. به عبارت دیگر اگر قیمت یک جفت ارز از 1.2345 به 1.2346 تغییر کند، این تغییر معادل یک پیپ است. در برخی از جفت ارزها مثل ین ژاپن، پیپ معادل 0.01 است.

پوینت (Point) کوچک‌تر از پیپ است و در بیشتر پلتفرم‌های معاملاتی برابر با یک‌دهم پیپ است. برای مثال اگر قیمت از 1.23456 به 1.23457 تغییر کند، این تغییر معادل یک پوینت است.

فرض کنید شما در حال معامله جفت ارز EUR/USD هستید. قیمت اولیه 1.1200 است و بعد از مدتی به 1.1205 می‌رسد. در این حالت، قیمت 5 پیپ افزایش یافته است. حال اگر قیمت از 1.12050 به 1.12055 تغییر کند، این تغییر معادل 5 پوینت یا 0.5 پیپ است.

اهمیت پیپ و پوینت در معاملات فارکس به این دلیل است که آنها به شما کمک می‌کنند تا میزان سود و زیان را محاسبه کنید. برای مثال اگر شما یک لات استاندارد (100,000 واحد) معامله کنید و قیمت 10 پیپ تغییر کند، بسته به جهت معامله و نوسانات قیمت، ممکن است شما 100 دلار سود یا زیان کنید.

لات در بازا فارکس به چه معناست؟

یکی دیگر از اصطلاحات بازار فارکس، لات می‌باشد. در فارکس، معاملات با واحدهایی به نام لات (Lot) انجام می‌شود. لات یک واحد استاندارد است که برای تعیین حجم معاملات در بازار فارکس استفاده می‌شود. چهار نوع لات اصلی وجود دارد: لات استاندارد، مینی لات، میکرو لات و نانو لات.

لات استاندارد معادل 100,000 واحد از ارز پایه در یک جفت ارز است. به عنوان مثال اگر شما یک لات استاندارد در جفت ارز EUR/USD معامله کنید، در واقع 100,000 یورو خرید یا فروش کرده‌اید. مینی لات، معادل 10,000 واحد است، میکرو لات برابر با 1,000 واحد و نانو لات معادل 100 واحد از ارز پایه است.

به عنوان مثال شما در حال خرید یک لات استاندارد از جفت ارز EUR/USD با نرخ 1.2000 هستید. این به معنی خرید 100,000 یورو با قیمت 120,000 دلار است. اگر قیمت به 1.2050 برسد، شما 50 پیپ سود خواهید کرد. در لات استاندارد، هر پیپ برابر با 10 دلار است، بنابراین سود شما 500 دلار خواهد بود.

لات‌ها به معامله‌گران این امکان را می‌دهند که با حجم‌های متفاوت در بازار فعالیت کنند. معامله‌گران تازه‌کار معمولاً با میکرو یا مینی لات‌ها شروع می‌کنند تا میزان ریسک را کنترل کنند. معامله با حجم‌های کوچک به معامله‌گران این امکان را می‌دهد که تجربه کسب کنند و بدون نگرانی از زیان‌های بزرگ، استراتژی‌های خود را آزمایش کنند.

درک لات‌ها و انتخاب حجم مناسب معامله از اهمیت زیادی برخوردار است؛ زیرا با استفاده نادرست از حجم، ریسک زیان‌های سنگین در بازار افزایش می‌یابد.

اصطلاح لوریج در بازا فارکس چه مفهومی دارد؟

یکی از اصطلاحات بازار فارکس، اصطلاح لوریج است. لوریج (Leverage) یا اهرم، یکی از ویژگی‌های جذاب و در عین حال پرریسک بازار فارکس است که به معامله‌گران این امکان را می‌دهد تا با سرمایه‌ای کوچک، معاملاتی با حجم بزرگ انجام دهند. به عبارت دیگر، لوریج به شما اجازه می‌دهد تا با وام گرفتن از کارگزار، کنترل سرمایه بیشتری داشته باشید. لوریج به صورت نسبتی نمایش داده می‌شود، مانند 1:100 یا 1:500، که به این معنی است که برای هر 1 واحد سرمایه شخصی، می‌توانید 100 یا 500 واحد معامله کنید.

تصور کنید شما 1000 دلار در حساب معاملاتی خود دارید و کارگزاری به شما لوریج 1:100 ارائه می‌دهد. این بدان معناست که می‌توانید با 1000 دلار، معاملاتی به ارزش 100,000 دلار انجام دهید. اگر جفت ارز EUR/USD را با قیمت 1.2000 خریداری کنید و قیمت به 1.2100 برسد، با افزایش 100 پیپ، سود شما برابر با 1000 دلار خواهد بود.

با این حال باید به خاطر داشت که لوریج یک شمشیر دو لبه است. همان‌طور که می‌تواند سود شما را چند برابر کند، می‌تواند زیان شما را نیز افزایش دهد. در صورتی که بازار برخلاف جهت معامله حرکت کند، زیان‌های سنگینی به وجود می‌آید که حتی ممکن است کل موجودی حساب از بین برود.

بنابراین معامله‌گران باید از لوریج با دقت استفاده کنند و به مدیریت ریسک توجه ویژه‌ای داشته باشند. برای کاهش ریسک، استفاده از لوریج کمتر و تعیین سطوح توقف ضرر (Stop Loss) می‌تواند راهکار مناسبی باشد.

سواپ اصطلاحی از بازار فارکس

یکی دیگر از مفاهیم و اصطلاحات بازار فارکس سواپ است. سواپ (Swap) یا بهره شبانه، هزینه‌ای است که برای باز نگه‌داشتن یک پوزیشن معاملاتی در طول شب به معامله‌گر تعلق می‌گیرد. این بهره در واقع تفاوت نرخ بهره بین دو ارز جفت مورد معامله است. اگر شما یک جفت ارزی را خریداری کرده‌اید و نرخ بهره ارز خریداری شده بیشتر از ارز فروخته شده باشد، ممکن است سواپ مثبتی به حساب شما واریز شود. اما اگر نرخ بهره ارز خریداری شده کمتر باشد، شما باید سواپ پرداخت کنید.

فرض کنید شما در حال خرید جفت ارز EUR/USD هستید و نرخ بهره یورو 0.5% و نرخ بهره دلار 1.5% است. در این صورت چون نرخ بهره دلار بالاتر است و شما دلار فروخته‌اید، باید سواپ منفی پرداخت کنید. به عبارتی اگر این پوزیشن را تا روز بعد باز نگه دارید، هزینه‌ای به حساب شما منظور خواهد شد.

سواپ به طور روزانه محاسبه می‌شود و در روزهای تعطیل مانند جمعه تا دوشنبه، هزینه سواپ سه‌برابر می‌شود. برخی از معامله‌گران از استراتژی‌های موسوم به “Carry Trade” استفاده می‌کنند، یعنی جفت ارزهایی با سواپ مثبت را خریداری می‌کنند تا از تفاوت نرخ بهره سود ببرند.

در کل درک مفهوم سواپ برای معامله‌گرانی که به دنبال نگه‌داشتن پوزیشن‌های طولانی‌مدت هستند بسیار مهم است؛ زیرا می‌تواند به‌طور غیرمستقیم بر سودآوری یا زیان‌دهی معامله اثر بگذارد.

حساب دمو به صورت کلی چیست؟

حساب دمو (Demo Account) یک ابزار آموزشی است که به معامله‌گران اجازه می‌دهد بدون ریسک کردن پول واقعی، معاملات فارکس را تجربه کنند. در حساب دمو، تمام شرایط بازار واقعی شبیه‌سازی می‌شود: از جمله نوسانات قیمت‌ها، اسپردها و تغییرات نرخ‌ها. با این حال در این نوع حساب‌ها از پول مجازی استفاده می‌شود و هیچ سود یا زیان واقعی برای معامله‌گر وجود ندارد.

فرض کنید شما تازه وارد بازار فارکس شده‌اید و تصمیم دارید استراتژی‌های مختلف معاملاتی را آزمایش کنید. با افتتاح یک حساب دمو، می‌توانید بدون ریسک کردن پول خود، استراتژی‌ها را بررسی کنید و با نحوه کار پلتفرم معاملاتی آشنا شوید. به عنوان مثال اگر تصمیم به معامله جفت ارز EUR/USD دارید، می‌توانید حجم، لوریج و دستورهای معاملاتی مختلف را آزمایش کنید و تاثیر آنها را مشاهده کنید.

یکی از مزایای حساب دمو این است که به معامله‌گران تازه‌کار این امکان را می‌دهد که قبل از ورود به بازار واقعی، اعتماد به نفس لازم را به دست آورند و مهارت‌های خود را تقویت کنند. همچنین برای معامله‌گران حرفه‌ای نیز فرصتی است تا استراتژی‌های جدید خود را بدون ریسک امتحان کنند.

با وجود مزایای بسیار، باید به یاد داشت که حساب دمو تجربه‌های روانی و احساسی یک معامله واقعی را شبیه‌سازی نمی‌کند؛ زیرا در آن ریسک واقعی وجود ندارد.

حساب ریل در دنیای معاملاتی چیست؟

حساب ریل (Real Account) حسابی است که در آن معامله‌گران با پول واقعی به انجام معاملات فارکس می‌پردازند. برخلاف حساب دمو، در حساب ریل سود و زیان واقعی تجربه می‌شود و هر تصمیم معاملاتی می‌تواند به‌طور مستقیم بر سرمایه معامله‌گر تأثیر بگذارد. این نوع حساب به معامله‌گران این امکان را می‌دهد که در شرایط واقعی بازار با استفاده از پول خود، معاملات انجام دهند.

به عنوان مثال شما 1000 دلار در حساب ریل خود واریز کرده‌اید و تصمیم دارید جفت ارز EUR/USD را معامله کنید. با استفاده از لوریج 1:100، می‌توانید معاملات به ارزش 100,000 دلار انجام دهید. اگر قیمت جفت ارز 10 پیپ به نفع شما حرکت کند، بسته به حجم معامله، ممکن است 100 دلار سود کنید. از طرف دیگر، اگر بازار بر خلاف شما حرکت کند، همین مقدار زیان خواهید دید.

یکی از چالش‌های حساب ریل، مدیریت احساسات است. وقتی پول واقعی در خطر است، تصمیم‌گیری‌ها ممکن است تحت تأثیر استرس و ترس قرار گیرد. بنابراین داشتن استراتژی معاملاتی مشخص و رعایت مدیریت ریسک از اهمیت زیادی برخوردار است. همچنین تعیین حد ضرر (Stop Loss) برای جلوگیری از زیان‌های غیرمنتظره بسیار حیاتی است.

در کل حساب ریل تجربه‌ای واقعی از بازار را به معامله‌گران ارائه می‌دهد و برای موفقیت در این حساب، تسلط بر استراتژی‌ها و مدیریت ریسک ضروری است.

اسپرد

اسپرد (Spread) به تفاوت بین قیمت خرید (Ask) و قیمت فروش (Bid) یک جفت ارز گفته می‌شود. این تفاوت، هزینه‌ای است که معامله‌گر برای ورود به معامله پرداخت می‌کند و یکی از مهم‌ترین عواملی است که باید در هنگام انتخاب کارگزاری و جفت ارز در نظر گرفته شود. اسپرد می‌تواند ثابت یا متغیر باشد و به عوامل مختلفی از جمله نوسانات بازار و نقدینگی بستگی دارد.

فرض کنید شما قصد دارید جفت ارز EUR/USD را معامله کنید. قیمت خرید (Ask) 1.1202 و قیمت فروش (Bid) 1.1200 است. در این حالت، اسپرد برابر با 2 پیپ است. اگر شما این جفت ارز را بخرید، معامله شما از قیمت 1.1202 آغاز می‌شود و برای سودآوری باید قیمت حداقل 2 پیپ افزایش یابد تا اسپرد پوشش داده شود.

اسپرد در واقع هزینه‌ای است که معامله‌گر به کارگزار پرداخت می‌کند. در شرایط نوسانات زیاد یا اخبار مهم اقتصادی، اسپردها ممکن است افزایش یابند. بنابراین معامله‌گران باید اسپرد را به عنوان یک عامل مهم در هزینه‌های معاملاتی خود در نظر بگیرند. در بازارهایی با نقدینگی بالا، اسپردها معمولاً کمتر هستند، اما در شرایط کم‌نقدینگی یا نوسانی، اسپردها می‌توانند بیشتر شوند.

مارچین

مارجین (Margin) مقدار پولی است که یک معامله‌گر برای باز کردن یک معامله در حساب خود باید به عنوان وثیقه داشته باشد. مارجین معمولاً به صورت درصدی از حجم کل معامله است و بستگی به لوریج استفاده‌شده دارد. به عبارت دیگر مارجین تضمینی است که کارگزار از معامله‌گر می‌خواهد تا بتواند پوزیشن معاملاتی را باز کند.

تصور کنید که شما قصد دارید جفت ارز EUR/USD را با حجم یک لات استاندارد (100,000 یورو) معامله کنید و کارگزار لوریج 1:100 ارائه می‌دهد. در این صورت، برای باز کردن این معامله به مارجین معادل 1,000 یورو نیاز دارید. اگر قیمت برخلاف پیش‌بینی شما حرکت کند و زیان‌ شما به حدی برسد که مارجین کاهش یابد، ممکن است کارگزار از شما درخواست مارجین اضافی (مارجین کال) کند.

درک مارجین برای معامله‌گران اهمیت دارد؛ زیرا استفاده نادرست از آن می‌تواند منجر به زیان‌های بزرگ شود. معامله‌گران باید همواره مارجین کافی در حساب خود داشته باشند و از مدیریت ریسک مناسب استفاده کنند.

کال مارجین

کال مارجین (Margin Call) وضعیتی است که در آن سطح مارجین حساب معامله‌گر به حدی پایین می‌آید که کارگزار درخواست می‌کند تا معامله‌گر پول بیشتری به حساب خود واریز کند یا معاملات باز خود را ببندد. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که زیان‌های معامله به قدری زیاد شود که موجودی حساب قادر به پوشش دادن مارجین مورد نیاز برای معاملات باز نباشد.

فرض کنید شما با 1000 دلار سرمایه و لوریج 1:100 یک لات استاندارد از جفت ارز EUR/USD را خریداری کرده‌اید. اگر قیمت به سرعت خلاف پیش‌بینی شما حرکت کند و زیان‌هایتان افزایش یابد، موجودی حساب شما به حداقل مارجین مورد نیاز خواهد رسید. در این لحظه، کارگزار کال مارجین صادر می‌کند و از شما می‌خواهد تا موجودی بیشتری واریز کنید، در غیر این صورت معاملات شما بسته خواهند شد.

کال مارجین به عنوان یک ابزار حفاظتی برای کارگزارها عمل می‌کند تا از زیان‌های بیشتر برای خود و معامله‌گر جلوگیری کند. معامله‌گران باید همیشه به سطح مارجین خود توجه کنند و با استفاده از مدیریت ریسک مناسب از وقوع کال مارجین جلوگیری کنند.

ریسک به ریوارد

نسبت ریسک به ریوارد (Risk to Reward Ratio) یکی از مهم‌ترین مفاهیم در مدیریت ریسک در معاملات فارکس است. این نسبت نشان می‌دهد که به ازای هر واحد ریسکی که در یک معامله می‌پذیرید، چقدر بازده (ریوارد) انتظار دارید. برای مثال اگر نسبت ریسک به ریوارد شما 1:2 باشد، یعنی به ازای هر 1 دلار ریسک، انتظار کسب 2 دلار سود را دارید. این مفهوم به شما کمک می‌کند که به‌طور منطقی تعیین کنید چه میزان ریسک در هر معامله قابل قبول است و چه مقدار سود هدف‌گذاری شود.

فرض کنید شما قصد دارید در جفت ارز EUR/USD معامله کنید. نقطه ورود شما 1.1000 است و حد ضرر (Stop Loss) خود را روی 1.0950 تنظیم کرده‌اید. همچنین حد سود (Take Profit) شما روی 1.1100 قرار دارد. در این حالت، شما 50 پیپ ریسک کرده‌اید تا 100 پیپ سود کسب کنید. این بدان معناست که نسبت ریسک به ریوارد شما 1:2 است.

نسبت ریسک به ریوارد به معامله‌گران کمک می‌کند تا در بلندمدت سودآور باقی بمانند. حتی اگر تعداد معاملات موفق کمتر از معاملات زیان‌ده باشد، با یک نسبت مناسب ریسک به ریوارد می‌توان سود کلی را حفظ کرد.

سشن های فارکس

بازار فارکس به‌طور 24 ساعته فعال است و این فعالیت در قالب چهار سشن اصلی انجام می‌شود: سیدنی، توکیو، لندن و نیویورک. هر یک از این سشن‌ها با توجه به موقعیت جغرافیایی خود ساعات خاصی از روز فعال هستند و ویژگی‌های منحصر به فرد خود را دارند. شناخت سشن‌ها برای معامله‌گران مهم است؛ زیرا هر سشن نوسانات و فرصت‌های مختلفی را ارائه می‌دهد.

سشن سیدنی اولین سشن است که با باز شدن بازارهای استرالیا آغاز می‌شود. session توکیو هم‌زمان با فعالیت بازارهای آسیایی و ژاپن است. سشن لندن پرنوسان‌ترین سشن است و اکثر معاملات جهانی در این بازه زمانی انجام می‌شوند. session نیویورک هم با باز شدن بازارهای آمریکایی شروع می‌شود و تا پایان روز ادامه دارد.

فرض کنید شما در حال معامله جفت ارز GBP/USD هستید. نوسانات در سشن لندن بسیار بیشتر است؛ زیرا لندن یکی از بزرگ‌ترین مراکز مالی جهان است. اگر به دنبال فرصت‌های معاملاتی بیشتری هستید، معامله در ساعات سشن لندن می‌تواند برای شما مناسب‌تر باشد.

با شناخت هر سشن و رفتار بازار در آن، می‌توانید استراتژی‌های معاملاتی خود را بهبود دهید و بهترین زمان ورود و خروج به معاملات را انتخاب کنید.

اسلیپچ

اسلیپچ (Slippage) زمانی رخ می‌دهد که قیمت اجرایی یک سفارش با قیمتی که معامله‌گر انتظار دارد، متفاوت باشد. این تفاوت معمولاً در شرایطی رخ می‌دهد که بازار بسیار نوسان داشته باشد یا نقدینگی کم باشد. اسلیپچ می‌تواند هم به نفع معامله‌گر باشد و هم به ضرر او.

فرض کنید شما در حال خرید جفت ارز EUR/USD با قیمت 1.2000 هستید و یک دستور خرید ارسال می‌کنید. اما به دلیل نوسانات زیاد بازار، سفارش شما در نهایت با قیمت 1.2010 اجرا می‌شود. در این حالت، شما با 10 پیپ اسلیپچ مواجه شده‌اید. این اتفاق می‌تواند در زمان اعلام اخبار مهم اقتصادی یا زمانی که بازار نوسانات شدیدی دارد، بیشتر رخ دهد.

اسلیپچ اغلب در مواقعی مانند انتشار گزارش‌های اقتصادی یا در بازارهای با نقدینگی پایین رخ می‌دهد. برای کاهش اسلیپچ، معامله‌گران می‌توانند از سفارشات محدود (Limit Orders) به‌جای سفارشات بازار (Market Orders) استفاده کنند تا قیمت دقیق‌تری برای اجرای معامله خود تعیین کنند.

بروکر

بروکر (Broker) یا کارگزار فارکس واسطه‌ای است که امکان دسترسی به بازار فارکس و انجام معاملات ارزها را برای معامله‌گران فراهم می‌کند. بروکرها در فارکس به‌عنوان پل ارتباطی میان معامله‌گران و بازار عمل می‌کنند و معمولاً از طریق اسپرد و کمیسیون درآمد کسب می‌کنند. انتخاب بروکر فارکس مناسب یکی از مهم‌ترین تصمیمات برای هر معامله‌گر است؛ زیرا بروکرها می‌توانند تأثیر زیادی بر عملکرد معاملاتی و سود و زیان شما داشته باشند.

بروکرها به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: بروکرهای بازارساز (Market Maker) و بروکرهای ECN (شبکه ارتباطات الکترونیکی). بروکرهای بازارساز معمولاً طرف مقابل معامله قرار می‌گیرند، در حالی که بروکرهای ECN سفارش‌ها را به بازار بین‌بانکی متصل می‌کنند.

فرض کنید شما به دنبال باز کردن یک حساب معاملاتی هستید. یکی از بروکرهای معتبر به شما لوریج 1:100 ارائه می‌دهد و اسپرد جفت ارز EUR/USD در این بروکر 1 پیپ است. با این بروکر، شما می‌توانید معاملات خود را با کارمزدی کم و سرعت بالایی انجام دهید.

برای انتخاب بروکر مناسب، عواملی مانند میزان اسپرد، لوریج، پشتیبانی مشتریان، سرعت اجرایی سفارشات و امنیت مالی بسیار حائز اهمیت هستند.

افت سرمایه (Drawdown)

افت سرمایه (Drawdown) یکی از مهم‌ترین مفاهیم در مدیریت ریسک در معاملات فارکس است و به میزان کاهش سرمایه در یک دوره زمانی خاص اشاره دارد. به عبارت دیگر افت سرمایه میزان کاهش حساب معاملاتی از نقطه اوج تا پایین‌ترین سطح آن است، قبل از اینکه حساب دوباره رشد کند. افت سرمایه معمولاً به صورت درصد بیان می‌شود و نشان‌دهنده تفاوت بین بیشترین موجودی حساب و کمترین موجودی حساب در یک دوره زمانی است.

افت سرمایه به معامله‌گران کمک می‌کند تا میزان ریسکی که در معاملات خود می‌پذیرند، اندازه‌گیری کنند. اگر افت سرمایه بیش از حد زیاد باشد، نشان‌دهنده این است که ریسک معاملات بسیار بالا بوده و احتمال از دست دادن بخش بزرگی از سرمایه وجود دارد.

فرض کنید حساب معاملاتی شما 10,000 دلار موجودی دارد. شما چند معامله انجام می‌دهید و موجودی حساب شما به 12,000 دلار می‌رسد (بیشترین سطح حساب). اما پس از آن، چند معامله ناموفق باعث می‌شود موجودی حساب شما به 9,000 دلار کاهش یابد. در این حالت، افت سرمایه شما 3,000 دلار یا 25 درصد (3,000 / 12,000 * 100) است.

برای مدیریت افت سرمایه، استفاده از مدیریت ریسک مناسب، تعیین حد ضرر (Stop Loss) در معاملات و پایبندی به استراتژی معاملاتی بسیار مهم است. یک افت سرمایه بزرگ می‌تواند به معنای شکست در معاملات باشد و ممکن است بازگرداندن حساب به وضعیت اول نیازمند بازده بسیار بیشتری باشد.

به عنوان یک قانون کلی، معامله‌گران باید سعی کنند که افت سرمایه خود را به کمتر از 20 درصد محدود کنند. افت سرمایه کمتر به معنای ریسک کمتر و پایداری بیشتر در طولانی‌مدت است. با رعایت مدیریت ریسک و جلوگیری از افت‌های شدید، می‌توانید در بازار فارکس به موفقیت دست یابید.

انواع دستورات در بازار فارکس

در معاملات فارکس، معامله‌گران از انواع مختلفی از دستورات برای ورود و خروج از معاملات استفاده می‌کنند. این دستورات به شما امکان می‌دهند تا به‌طور خودکار و با توجه به شرایط بازار معامله کنید. در ادامه به توضیح و بررسی برخی از دستورات معاملات فارکس خواهیم پرداخت.

instant execution

دستور آنی به شما امکان می‌دهد تا معامله‌ای را بلافاصله و با قیمت فعلی بازار انجام دهید. در این نوع دستور، معامله‌گر درخواست می‌کند تا معامله با قیمت جاری بازار انجام شود. با این حال ممکن است در شرایطی که نوسانات زیاد است، قیمت تغییر کند.

فرض کنید شما قصد دارید جفت ارز EUR/USD را با قیمت جاری 1.1200 بخرید. اگر از دستور آنی استفاده کنید، معامله شما فوراً با این قیمت یا نزدیک به آن اجرا می‌شود.

pending order

دستور معلق به شما امکان می‌دهد تا معامله‌ای را در آینده و با رسیدن قیمت به یک سطح مشخص اجرا کنید. چهار نوع دستور معلق وجود دارد: Buy Stop، Sell Stop، Buy Limit، و Sell Limit.

buy stop

دستور Buy Stop برای خرید در قیمتی بالاتر از قیمت فعلی بازار استفاده می‌شود. این دستور زمانی به کار می‌رود که معامله‌گر انتظار دارد قیمت پس از عبور از یک سطح مقاومت مهم، به رشد خود ادامه دهد.

فرض کنید قیمت فعلی EUR/USD برابر 1.1200 است و شما انتظار دارید که اگر قیمت به 1.1250 برسد، صعود بیشتری خواهد داشت. در این صورت، شما دستور Buy Stop را در 1.1250 تنظیم می‌کنید.

sell stop

دستور Sell Stop برای فروش در قیمتی پایین‌تر از قیمت فعلی بازار استفاده می‌شود. این دستور زمانی استفاده می‌شود که معامله‌گر معتقد است قیمت پس از عبور از یک سطح حمایت، به کاهش خود ادامه خواهد داد.

اگر قیمت فعلی EUR/USD برابر 1.1200 باشد و شما پیش‌بینی کنید که اگر قیمت به 1.1150 برسد، کاهش بیشتری رخ می‌دهد، یک دستور Sell Stop در 1.1150 قرار می‌دهید.

buy limit

دستور Buy Limit برای خرید در قیمتی پایین‌تر از قیمت فعلی بازار استفاده می‌شود. معامله‌گر انتظار دارد قیمت به سطح پایین‌تری برسد و سپس به سمت بالا حرکت کند.

اگر قیمت فعلی EUR/USD 1.1200 است و شما می‌خواهید در قیمت 1.1150 خرید کنید، یک دستور Buy Limit در این قیمت قرار می‌دهید.

sell limit

دستور Sell Limit برای فروش در قیمتی بالاتر از قیمت فعلی بازار به کار می‌رود. این دستور زمانی استفاده می‌شود که معامله‌گر انتظار دارد قیمت به سطح بالاتری برسد و سپس کاهش یابد.

اگر قیمت فعلی EUR/USD برابر 1.1200 است و شما انتظار دارید قیمت تا 1.1250 بالا برود و سپس کاهش یابد، یک دستور Sell Limit در 1.1250 قرار می‌دهید.

stop loss

دستور Stop Loss برای محدود کردن زیان استفاده می‌شود. این دستور به شما امکان می‌دهد تا در صورت حرکت بازار در خلاف جهت معامله، زیان خود را کنترل کنید. با رسیدن قیمت به سطح مشخص، معامله به‌طور خودکار بسته می‌شود.

اگر شما جفت ارز EUR/USD را در 1.1200 خریده‌اید و نمی‌خواهید زیان شما از 50 پیپ بیشتر شود، می‌توانید دستور Stop Loss را در 1.1150 قرار دهید.

take profit

دستور Take Profit برای بستن معامله با سود در سطح مشخص به کار می‌رود. این دستور به‌طور خودکار معامله را هنگامی که به سطح سود مورد نظر برسد، می‌بندد. اگر شما EUR/USD را در 1.1200 خریده‌اید و هدف شما کسب 100 پیپ سود است، می‌توانید Take Profit خود را در 1.1300 تنظیم کنید.

long

پوزیشن Long به معنی خرید در بازار فارکس است. معامله‌گر انتظار دارد که قیمت افزایش یابد و از این طریق سود کسب کند. اگر شما جفت ارز EUR/USD را در 1.1200 بخرید، شما وارد یک پوزیشن Long شده‌اید.

short

پوزیشن Short به معنی فروش در بازار فارکس است. معامله‌گر انتظار دارد که قیمت کاهش یابد و از این طریق سود کسب کند. اگر شما جفت ارز EUR/USD را در 1.1200 بفروشید و انتظار داشته باشید قیمت کاهش یابد، شما وارد یک پوزیشن Short شده‌اید.

ask price

قیمت Ask قیمتی است که در آن معامله‌گر می‌تواند یک جفت ارز را بخرد. این معمولاً بالاتر از قیمت Bid است. اگر قیمت Ask برای EUR/USD برابر 1.1202 باشد، شما می‌توانید در این قیمت خرید کنید.

bid price

قیمت Bid قیمتی است که در آن معامله‌گر می‌تواند یک جفت ارز را بفروشد. این قیمت معمولاً پایین‌تر از قیمت Ask است. اگر قیمت Bid برای EUR/USD برابر 1.1200 باشد، شما می‌توانید در این قیمت بفروشید.

postiotion

پوزیشن به معامله‌ای گفته می‌شود که هنوز بسته نشده است. معامله‌گران دو نوع پوزیشن دارند: Long و Short. اگر شما جفت ارز EUR/USD را خریداری کرده‌اید، پوزیشن باز شما یک Long است.

volume

حجم (Volume) به مقدار واحدهایی اشاره دارد که در یک معامله استفاده می‌شود. حجم می‌تواند تأثیر زیادی بر میزان ریسک و سودآوری داشته باشد. اگر شما یک لات استاندارد (100,000 واحد) از EUR/USD معامله کنید، حجم معامله شما برابر با یک لات است.

balance

بالانس حساب به موجودی خالص حساب شما پس از بستن تمام معاملات و بدون در نظر گرفتن پوزیشن‌های باز گفته می‌شود. اگر شما 10,000 دلار در حساب خود داشته باشید و تمام معاملات باز خود را ببندید، بالانس حساب شما 10,000 دلار خواهد بود.

equity

اکوئیتی به ارزش فعلی حساب شما شامل سود یا زیان پوزیشن‌های باز اشاره دارد. این عدد با توجه به تغییرات قیمت بازار تغییر می‌کند. اگر موجودی حساب شما 10,000 دلار باشد و پوزیشن باز شما 500 دلار سود داشته باشد، اکوئیتی شما 10,500 دلار خواهد بود.

free equity

Free Equity یا مارجین آزاد مقدار پولی است که در حساب شما موجود است و می‌توانید از آن برای باز کردن معاملات جدید استفاده کنید. اگر موجودی حساب شما 10,000 دلار باشد و 1,000 دلار مارجین در پوزیشن‌های باز استفاده شده باشد، مارجین آزاد شما 9,000 دلار است.

time frame

تایم‌فریم به دوره زمانی اشاره دارد که در نمودار قیمت مشاهده می‌کنید. تایم‌فریم‌ها می‌توانند از یک دقیقه تا یک ماه متغیر باشند و به معامله‌گران اجازه می‌دهند روندهای مختلف بازار را بررسی کنند. اگر تایم‌فریم نمودار شما 1 ساعته باشد، هر کندل نشان‌دهنده نوسانات قیمت در یک ساعت است.

سخن پایانی

بازار فارکس یکی از بزرگ‌ترین و پویاترین بازارهای مالی جهان است که برای موفقیت در آن، درک عمیق از اصطلاحات بازار فارکس و مفاهیم کلیدی ضروری است. در این مقاله به بررسی برخی از رایج‌ترین اصطلاحات بازار فارکس پرداختیم که هر معامله‌گری باید به آنها مسلط باشد. مفاهیمی مانند پیپ، لات، اسپرد، مارجین، لوریج و افت سرمایه از جمله مفاهیمی هستند که درک آنها به معامله‌گران کمک می‌کند تا استراتژی‌های خود را به درستی پیاده‌سازی کنند و از ریسک‌های احتمالی جلوگیری کنند.

هر یک از اصطلاحات بازار فارکس نه تنها مفاهیم ساده‌ای هستند، بلکه تأثیرات مستقیمی بر نحوه تصمیم‌گیری و مدیریت معاملات دارند. به‌ویژه مفاهیمی مانند نسبت ریسک به ریوارد، مدیریت افت سرمایه و استفاده بهینه از دستورات معاملاتی، از جمله ابزارهای کلیدی برای کنترل ریسک و افزایش سودآوری هستند.

موفقیت در بازار فارکس نه تنها به دانش و مهارت، بلکه به مدیریت درست احساسات و ریسک نیز وابسته است. با تسلط بر اصطلاحات بازار فارکس و مفاهیم مطرح‌شده و به‌کارگیری استراتژی‌های مناسب، می‌توان در این بازار پرنوسان عملکردی موفقیت‌آمیز داشت و به هدف‌های مالی خود دست یافت.